Aby spróbować znaleźć odpowiedzi na to pytanie, musimy najpierw zrozumieć, co decyduje o długowieczności lub starzeniu się u zwierząt.
Starzenie się
Starzenie się to proces biologiczny, który uniemożliwia organizmowi życie wieczne, nawet w idealnych warunkach, gdy nie ma drapieżników i zjawisk środowiskowych, które mogłyby doprowadzić do śmierci osobników.
W ostatnich latach badacze zagłębili się w komórki, aby zrozumieć biologiczne mechanizmy przyczyniające się do starzenia. Naukowyc doszli do wniosku, że nagromadzenie mutacji i uszkodzeń DNA, cząsteczki, która przechowuje naszą informację genetyczną, jest powiązane z procesem starzenia się.
Do procesu starzenia przyczyniają się również modyfikacje wielu ważnych organelli komórkowych. Na przykład zmiany w składzie ściany otaczającej jądro, organelli zawierającej DNA, zostały powiązane z przedwczesnym starzeniem się.
Aktywność komórkowa
Z drugiej strony aktywność komórkowa również ma duży wpływ na proces starzenia, ponieważ niektóre mechanizmy biologiczne wytwarzają cząsteczki znane jako reaktywne formy tlenu (ROS), które mogą uszkadzać białka, błony komórkowe itp. Nazywa się to stresem oksydacyjnym, a niektóre eksperymenty wykazały, że zmniejszenie stresu oksydacyjnego może przedłużyć życie niektórych zwierząt laboratoryjnych.
To tylko kilka przykładów procesów związanych ze starzeniem się, ale wiele pozostaje do zrozumienia na temat tego złożonego zjawiska biologicznego. Rozwiązanie tych pytań przybliży nas do znalezienia klucza do różnicy między tym, jak szybko starzeją się różne gatunki lub dlaczego niektóre gatunki, takie jak bakterie, nie starzeją się w ogóle.
Długowieczność z ewolucyjnego punktu widzenia
W przyrodzie niektóre organizmy płodzą się wcześniej, niektóre później, a niektóre żyją dłużej niż inne. Różnice te powstają w wyniku działania procesów rozwojowych w czasie.
Różne hipotezy
Jeśli chodzi o starzenie się, naukowcy zaproponowali różne teorie, próbując wyjaśnić, jak rozwija się ten proces i dlaczego trwa. Wszystkie te hipotezy odnoszą się do podstawowego czynnika wyjaśniającego różnice w długości życia wśród zwierząt: zgonów z przyczyn środowiskowych.
Z drugiej strony, zwierzęta żyjące w środowisku naturalnym są mniej narażone na śmierć z powodu czynników zewnętrznych, takich jak drapieżniki, choroby itp. Dobór naturalny będzie skłaniał osobników do wolniejszego wzrostu, późniejszego wykazywania negatywnych mutacji i ogólnie spowolnienia procesu starzenia.
Z drugiej strony, jeśli gatunek ma wysokie ryzyko śmierci z powodu czynników zewnętrznych, jego długość życia będzie krótsza, a dobór naturalny nie będzie miał czasu działać w celu wyeliminowania tych szkodliwych mutacji, lecz będą się one kumulować wcześniej, sprzyjając przedwczesnemu starzeniu się.
Zaobserwowano, że zwierzęta posiadające cechy chroniące je przed śmiercią z przyczyn środowiskowych mają dłuższą długość życia. Te teorie ewolucyjne niewątpliwie idą dalej w zrozumieniu tego procesu i różnic wiekowych między organizmami, ale znów pozostaje wiele niewiadomych do rozwiązania.
Artykuł powstał dzięki uprzejmości portalu www.wokolnatury.pl – specjalizującego się w zwierzętach i przyrodzie.
